We zijn allemaal gelijk...

Zweedse Sint heeft geen meisjesspeelgoed. "De Stentor 29-11-2012"

In Zweden zijn de nieuwe speelgoedfolders voor de kerstkabouter, de Zweedse vorm van onze Sinterklaas sekse-onzijdig uitgegeven.
Oftewel ze mogen daar geen foto's meer plaatsen van meisjes met poppen en jongens die met auto's spelen.
En weet je wat het ergste is, de Zweedse bevolking vond het tijd worden, echt waar, dat zeggen ze zelf.

Stel je voor dat je zou toegeven dat er een verschil is tussen jongens en meisjes. Dan zouden al die honderden jaren wetenschappelijk onderzoek nut hebben gehad, ben jij nou helemaal van de pot gerukt.

Het is al van de zotten dat we net doen alsof iedereen hetzelfde kan, wat dan niet blijkt en we achteraf alles weer laten oplossen door diegenen die het wel kunnen. Ja, weet ik. mag je waarschijnlijk niet zeggen. We mogen namelijk bijna niks meer zeggen omdat er altijd wel iemand is die zich daar op een diskwalificerende wijze door aangesproken voelt.

Laat ik het dan maar zeggen: We zijn met zijn allen een stel halfzachte eieren geworden die bij het minste of geringst kunnen barsten.
En wat doen we dan? We pakken het aan zoals we in onze maatschappij alles tegenwoordig aanpakken; we gaan daarop anticiperen en maatregelen treffen om de ontstane problemen op te lossen.

Even in simpel Nederlands; we proberen het probleem niet te voorkomen maar wachten tot het probleem ontstaat om vervolgens een poging te doen om de shit op te lossen.
En waarom? Zodat we elkaar bij voorbaat niet tegen het hoofd stoten.
Want laten we eerlijk zijn, blank of zwart, jongen of meisje, rood of blond, arm of rijk, homo of hetero, Sinterklaas of Zwarte Piet, we zijn allemaal GELIJK!!
Wat een ongelooflijke BULLSHIT.

Als dat zo was dan hadden we daar toch ook niet allemaal aparte woorden voor bedacht.
En als dat zo was dan hoefden we toch ook niet de buurman te vragen of hij misschien verstand heeft van computers. Dan waren er geen dames en heren toiletten, haarverf, dure en goedkope huizen en weet ik al niet meer.

Als we allemaal gelijk waren was de hele wereld geen reet aan.
Maar dat onderkennen we liever niet, want als je onderscheid maakt, moet je daar ook op anticiperen en zou het wel eens zo kunnen zijn dat iemand het niet met je eens is. En het ergste is dan dat je hem of haar dat dan ook zou moeten vertellen... Spanneeend!

Ondertussen belanden we in een maatschappij die zich aan alle kanten indekt, voorkomt dat er hiaten ontstaan door ze te ontwijken, laten we kinderen hun eigen leermeester zijn, denken we vooral nog aan onszelf en vervolgens dat iedereen zo is. want dat is zo lekker makkelijk.

We zijn dus gewoon een stelletje luie egoïstische schijterds aan het worden.
En we zijn er vooral bang voor dat we ergens op aangesproken kunnen worden door de maatschappij. En de maatschappij, dat zijn wij. dat betekend dus dat je in de spiegel moet kijken, het niet bevalt wat je ziet en nu komt het: en er dan iets aan gaat doen!

Allemaal hetzelfde...

Als we drie jaar achter elkaar een blanke Olympisch kampioen 100meter sprint hebben, dan mag je terugkomen, dan gaan we erover praten (na de dopingcontrole uiteraard).

Reacties

Populaire posts van deze blog

Lieve Rob, Lieve Kitty, Lieve Stad

Een verjaardag zoals zo velen (Elfsteden roeimarathon 2023)

Vive La Revolution (collumn voor vakblad Stage & Theatre mei 2011)