Akim Bwefars Weblog, whatdoidonow

Het is 3november Zojuist heb ik de Rotterdamse schouwburg bezocht om getuige te zijn van een project waarbij duurzame verlichting tegenover conventionele verlichting wordt gezet Om deze actie kracht bij te zetten heb ik voor de gelegenheid besloten de tegenover mijn auto duurzaam te noemen trein te nemen. Een aantal partijen hebben enige tijd geleden de handen ineen geslagen om gesubsidieerd, een poging te doen de theatermakers te overtuigen van het nut van duurzame verlichting. Ten eerste krijig ik van dit soort dingen bij voorbaat jeuk en ten tweede denk ik dat we de discussie eens zouden moeten voeren wat duurzame verlichting nou eigenlijk wel niet helemaal is. Maar, spannend is het natuurlijk wel. Een zwols collegabedrijf is hier nauw bij betrokken dus ik naar Rotterdam. De opzet, Voor de pauze worden twee korte dansvoorstellingen opgevoerd. Na elke voorstelling wordt het publiek geacht een vragenformulier in te vullen. Na de pauze volgen deze zelfde twee voorstellingen met de zelf

Ongelooflijk, waar ik dacht dat het dit jaar redelijk rustig zou blijven, gebeurd er nu erg veel tegelijk en op het laatste moment. Dus druk, dus weinig tijd om te bloggen. Maar nu moet ik toch even tussendoor omdat de twitter maar 140 tekens toestaat en ik toch echt even mijn hart moet luchten zo nu en dan. Voor de mensen die mij kennen, is het geen geheim dat ik me erg druk kan maken over disrespect van mensen tegenover andere mensen en het idee dat alles maar moet mogen. We krijgen tegenwoordig competentiegericht onderwijs, scheelt de opleidingen geld, het slagingspercentage stijgt waardoor de school in waarde meestijgt, we leren ze alleen wat ze moeten leren. Het gaat er namelijk niet om of we goed opgeleide mensen afleveren en daarmee het achterlijk lage niveau van onze samenleving weer op peil proberen te brengen. Het gaat erom dat we onze eigen inkomsten goed in de gaten houden door aan onze meerderen te laten zien dat we nog meer kunnen besparen en nog meer kunnen oplev

't is utopisch te denken dat jij het gaat halen. Het is dom om te denken dat jou het niet lukt. Als ik niets vertel, kun jij niets verhalen. Als wij niet meer wij zijn, dan gaat alles stuk. Mijn vakantie is begonnen. Ik vlieg en geniet en koester de dromen. Nog even en ik, keer naar je weer. Leef de momenten gewoon zo ze komen. Geniet en geniet en geniet nog een keer!! Tot over een paar weken. Location: Havenmeesterweg,Haarlemmermeer,Nederland

Ja, dat was hem. We hebben hem gebouwd, hij had ons verwacht en zien aankomen. De stad opende haar poorten. Wij kwamen, zagen en wonnen de slag. Zonder weerwoord, zonder wanklank, zonder woorden, zonder herinnering. 25 juli 2010. deel 29 van de miniserie Modefabriek, of is het het 15de jaargang van een veel te lange soap. Last minute, last second, way too late, en nog veel later. Informatie, uit formatie, alles is gezien. Maar wij strijden moedig verder. En dat werpt vruchten af. de 29e editie van de roemruchte modefabriek (MF) is opgepakt, bewerkt, aangepakt en afgemaakt. De strijd is geslecht. De donderdagavond, was duidelijk dat de planning was gerealiseerd. Dat de concepten bleken te werken, de laatste slag is de winnende. We are the champions my friend. Met dank aan een grote groep medewerkers, vast, half vast, los en nog veel losser. Met z'n allen is het deze editie gelukt om de planning te halen zoals hij bedoeld was. Op donderdagavond toog het een na laatste deel van de 45

Daar zijn we weer. Ondertussen de Kleine fabriek toch wel succesvol afgesloten. Een overdreven warme week in de Rai. Volgens mij was ook de beurs een succes, dus wie heeft er nog iets te klagen. Ook deze keer moesten we naast de gewone stands weer iets van de zogenaamde "specials" zien te maken. In samenwerking met belichter Henk Post is dit ook zeker gelukt. Mooi project, mooi afgesloten, mooi weer. Tegelijkertijd een mooi afscheid van de grote Wensink, een bruiloft op een idyllisch plekje in Zwolle Zuid bij de Ijssel en een feest in een tent in twente. Ook allemaal goed afgehandeld, blije opdrachtgevers en lachende klanten. Yeah !! Thats life. Ondertussen is er al weer veel gebeurd. We zijn de voorbereidingen ingegaan van de Modefabriek, de grote broer van de kleine fabriek. De Modefabriek is weer de toonaangevende beurs voor de "gewone" modewereld. Alle segmenten komen hier voorbij. Op de Modefabriek faciliteren wij als bedrijf zo'n 400 stands verdeeld over

Eindelijk na lang wachten is nu ook de website online. Afgelopen week nog één ander moeten bijwerken, en uiteraard is hij nog lang niet klaar. Via dit log ga ik zo nu en dan even mijn werk van me afschrijven. We zijn van alles aan het bedenken, uitwerken, voorbereiden. Volgende week begint de opbouw voor de Kleine Fabriek. Dit is een kindermodebeurs, hoewel een, eigenlijk dé kindermodebeurs. 2 hallen in de Rai volledig voorzien van onze Rigging, truss, verlichting, audio etc. 4 dagen bouwen, 2 dagen beurs en in 1 nacht er weer uit. Daarnaast lopen natuurlijk ook nog een aantal andere klussen door die allemaal dezelfde aandacht en zorg verdienen. Gelukkig zijn we daar allemaal goed van doordrongen. Een lekker gevoel als een ploeg mensen functioneert als het team dat het moet zijn. Eén voor allen en allen voor één, dat gevoel. Bovenal willen we toch allemaal zoveel mogelijk dingen doen die we leuk vinden. En dat geld ook voor ons werk. Hoe beter het team, hoe prettiger het werk, h

Een nieuwe weblog. Ik was ergens anders al een log gestart. Ik denk dat ik op deze pagina verder ga. Dat heeft vooral te maken met het feit dat deze blog via google loopt en dat wel handig is. Misschien switch ik wil weer, maar als je deze blog opzoekt via onze website (www.bwefar.nl) kom je altijd god terecht. Eigenlijk wil ik een blog in mijn eigen website, dus die gaat vast wel komen. Geen idee hoe lang dat nog duurt.