Akim Bwefars Weblog, whatdoidonow

Heel zo nu en dan, begeef ik me op het gladde ijs dat NS heet. Vanmorgen had ik een bespreking in Amsterdam, waarvan ik verwachte dat hij heel lang zou duren. Dat viel mee, maar ik had besloten mijn broertje die dienst deed als chauffeur, huiswaarts te laten gaan en de trein terug te nemen. Voor de duidelijkheid, vroeger pakte ik wel vaker de trein, maar als je in 1 jaar tijd 3 vluchten bijna en 1 Thalys helemaal mist door vertragingen, hou je het wel snel voor gezien. Nu zit ik in de trein. Warempel komt hij maar twee minuten te laat en vertrekt enkele minuten later. Net voor Hilversum luidt de stem van de reisleider, overstappen voor Zwolle... Mijn iPhone reisplanner had toch echt Amersfoort aangegeven. Snel de reisplanner erbij, en inderdaad, gewijzigd. Pfff. Gelukkig heb ik een Up to date telefoon. Handig die trein, je kunt zo mooi onderweg nog even doorwerken. Nu heb ik in de paar keer dat ik toch tracht de trein te nemen, wel eens de 'S op de coupe ramen gezien. Daarnaast ver...

En het is alweer januari. Ik wens jullie allen, jajajaja. Ik heb een voorstel. We houden op met de beste wensen na 3 januari en doen niet meer aan goede voornemens. Dat lijkt een nietszeggende opmerking, maar bedenk je dan het volgende. Duizenden mensen hoeven zich geen zorgen te maken of ze hun goede voornemens wel gaan halen en of ze zich eraan kunnen houden. Duizenden mensen blijven roken, waardoor niet geheel Friesland zonder werk komt te zitten. Duizenden mensen blijven duizenden kilo's chocolade eten en als die duizenden mensen dan ook nog eerlijke chocolade eten kunnen duizenden cacao boeren hun gezinnen blijven onderhouden. Dat scheelt duizenden euro's aan ontwikkelingshulp aan de cacaoboeren wat weer gebruikt kan worden om duizenden anderen te voorzien van vaccins en overige benodigheden. Duizenden mensen hoeven (bijna) niet meer bang te zijn voor al die kussende collega's, buurmannen en aanhangende familieleden. Dus duizenden mensen gaan weer met plezier in januar...