Duurzaam licht


Het is 3november
Zojuist heb ik de Rotterdamse schouwburg bezocht om getuige te zijn van een project waarbij duurzame verlichting tegenover conventionele verlichting wordt gezet

Om deze actie kracht bij te zetten heb ik voor de gelegenheid besloten de tegenover mijn auto duurzaam te noemen trein te nemen.

Een aantal partijen hebben enige tijd geleden de handen ineen geslagen om gesubsidieerd, een poging te doen de theatermakers te overtuigen van het nut van duurzame verlichting.

Ten eerste krijig ik van dit soort dingen bij voorbaat jeuk en ten tweede denk ik dat we de discussie eens zouden moeten voeren wat duurzame verlichting nou eigenlijk wel niet helemaal is.

Maar, spannend is het natuurlijk wel.
Een zwols collegabedrijf is hier nauw bij betrokken dus ik naar Rotterdam.

De opzet,
Voor de pauze worden twee korte dansvoorstellingen opgevoerd.
Na elke voorstelling wordt het publiek geacht een vragenformulier in te vullen.
Na de pauze volgen deze zelfde twee voorstellingen met de zelfde vragenformulieren, uiteraard weer blanco.
De vraag waar het om draait,

Hebben wij door wannneer duurzame verlichting gebruikt wordt of niet en zo ja of nee, wat voelt prettiger aan, natuurlijker of wat dan ook.

Eigenlik zoiets als; als ik je nou een klap geef met een knuppel of met mijn vuist, merk je dan verschil en doet het meer of minder pijn.

Eigenlijk maakt dat geen reet uit, het gaat hoe je ermee slaat, wie ermee slaat, hoe hard ermee geslagen wordt en waar je geraakt wordt.
Te veel variabelen zou ik zeggen.

Goed, duurzaam belichten.
Wat is de definitie van duurzaam, de definitie van een goed lichtontwerp, en bestaan die definities eigenlijk wel.
Duurzaam in vergelijking tot wat ?
Moeten de lichtontwerpers niet gewoon hun huiswerk doen en net als alle andere denkende mensen, afval scheiden, scharrelvlees eten en nadenken bij wat ze doen en laten.

Persoonlijk denk ik dat we de opinie moeten aanpakken, van ons allemaal, verhuurbedrijven, lichtontwerpers, leveranciers, fabrikanten.
Wij moeten ervoor zorgen dat we duurzaam met onze aarde omgaan, wij moeten er voor zorgen dat mijn kinderen dat ook gaan en kunnen doen.
Het gaat niet om het label, het gaat om wat je ermee doet.

Je moet een belichter er niet van overtuigen dat hij led moet gebruiken omdat het duurzaam is, je moet ze leren duurzaam te denken. Als dat al bestaat.
De fabrikanten moeten de belichters laten weten wat er allemaal mogelijk is, en wat een armatuur wel en niet kan.
Afhankelijk van wat hij ermee gaat doen, kan hij dan zelf zijn keuzes maken.
Als de keuze niet vanuit het hart of het eigen gevoel komt, zal hij niet lang overleven.
Ooit wilden we geen poep meer op straat, en volgens mij zijn we een heel eind gekomen.
En niet door uit te leggen hoe een schep en plastic zakje eruit zien.
Overtuig mensen van het nut en de waarde, het gebruik en de toepassingen komen dan vanzelf en zijn dan altijd goed.

Dus, wat is nu de zin en de onzin van duurzame verlichting.
Als jij het goed vind, vind ik het ook.
Laten we maar zeggen, led zelf goed op en doe wat je moet doen.

Aan het eind van de avond haast ik mij naar het station om de trein te halen.
Rechtstreeks naar Zwolle. althans, dat dacht ik.
"ik leg het nog een keer uit" zei de conducteur die echt dacht dat wij dat zouden weten, " deze trein gaat niet verder dan Utrecht"

Wat ik als nooit met de trein reizende reiziger niet wist, is dat voor het gemak station Utrecht, en met name mijn spoor 12a, volledig ondersteboven getrokken is.
Ik heb me het schompes gerend, en met mij vele anderen om de trein te vinden, laat staan te halen.
Nat bezweet liet ik mij op de bank vallen,
bah! ... lekker duurzaam.


- Posted using BlogPress from my iPad



Location:Rotterdam,Nederland

Reacties

  1. I.v.m. De plaatsing van bovenstaand stuk als column in de Stage&Theatre, is deze nu pas gepllatst.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Lieve Rob, Lieve Kitty, Lieve Stad

Een verjaardag zoals zo velen (Elfsteden roeimarathon 2023)

Vive La Revolution (collumn voor vakblad Stage & Theatre mei 2011)