Over de bergen heen
“ De enige optie voor vele beroepsgroepen is daarom zzp-er zijn”
Ben ik de enige die zich rot ergert aan dit soort jank-teksten. Je had ook gewoon bij de Albert Heijn kunnen gaan werken en je "beroep (dat is het alleen als je er geld mee verdient)" ernaast kunnen doen als linkse of rechtse hobby.
Kiezen voor een beroep waarin niemand je wil aannemen en dan ZZP'er worden is een vrije keuze. geen gedwongen situatie.
Je werd ondernemer met alle voordelen die erbij horen so deal with it.
Betekent dat dan dat je geen steun verdient? Nee natuurlijk niet. jij hebt net zo goed recht op een vergoeding en die krijg je ook in de vorm van een Tozo waarbij er niet wordt gekeken naar inkomens van het huishouden maar alleen naar de samenstelling. Dat is meer dan als je failliet was gegaan. Is die helemaal eerlijk? Nee, want de alleenstaande zou hetzelfde moeten krijgen als de gehuwde maar je krijgt wel wat.
En de andere maatregelen hebben geen reet te maken met je inkomen.
De NOW vergoedt (deels) werknemerslasten voor de werkgever. Niet die van de werkgever zelf, toevallig ook ondernemer met een huur of hypotheek.
De TOGS is 4000,00 die alle ondernemers met een (huur)pand krijgen om de eerste klap op te vangen (weer geen inkomensbescherming).
Janken om de KLM mag je best doen zolang je jezelf maar niet zielig vind.
De maatregelen gaan niet over jou, gaan niet over mij maar gaan over economisch landsbelang. En hoe lullig ook, als jij straks bij PostNL werkt en niet meer wil of kan ZZPen als webdesigner of fotograaf, dan komt er wel weer een nieuwe die alle voordelen ziet en de nadelen niet echt wil zien maar wel moet omdat niemand hem in dienst wil nemen om zijn hobby betaald uit te oefenen.
Get a life, ga asperges steken, ga post bezorgen, ga ritjes rijden, vraag uitstel van hypotheekbetaling, spreek je spaargeld aan, ga ondernemen, ga naar de bank want dat doet een ondernemer ook.
De enige zielige zzp'ers zijn die mensen die door onze grote vrienden die we allemaal de post laten bezorgen en meer van dat soort bedrijven gedwongen zijn zzp'er te worden omwille van extra centen en het kunnen uitknijpen van deze mensen omdat ze niet onder werknemersbescherming vallen. Maar de klootzakken die deze truukjes bedenken meten we eens weren van onze verjaardagen en vriendenkringen.
Los van dit alles snap ik best dat iedereen baalt en datzelfde geldt helaas ook voor mijzelf. Ik ben toevallig ook ondernemer en ooit begonnen als Freelancer, de veel betere naam voor een zzp'er. En ik was mij er terdege van bewust dat deze keus inhield dat ik mocht er iets mis gaan, geen enkele aanspraak kon maken op wat voor sociaal vangnet dan ook. Dan zou mij de bijstand resten. en dan gebaseerd op het inkomen van mijn huishouden en afhankelijk van de hoogte van mijn spaarrekening. en vol trots maakt ik deze keus. En vol trots heb ik ruim 25 jaar later een bedrijf opgebouwd in, je raad het nooit, de evenementenbranche.
Je weet wel, die branche die 12x zo hard getroffen wordt dan de horeca, de kroeg en de tattooshop. Die branche die als we geluk hebben aan het eind van het jaar weer iets kan doen.
En dat is NIET de culturele sector waar nu 300.000.000 voor vrijgemaakt is.
Wij zijn een commerciële sector die de cultuur ondersteunt en faciliteert.
En dat betekent dat als je in deze tijd ondernemer bent in zo'n branche dan heb je het retedruk. W
ant je moet een bedrijf redden.En je verdient geen reet en je krijgt ook geen tegemoetkoming alleen voor een deel voor je personele lasten en die 4.000,00.
Dan mogen we er trots op zijn dat dit land dat kan dragen en de crisis naar mijn mening fantastisch aanpakt.
Hebben wij dan geen recht op hulp. Zeker wel!
Maar dan moeten we praten, lobbyen ons verenigen en van ons laten horen. Niet zielig gaan roepen dat we hier niet zelf voor gekozen hebben want dat hebben we wél.
En dan moeten we nu ook snoeihard ondernemen, rekenen, plannen maken, overleggen met experts en zelf weer de allesweter en expert zijn die bij het ondernemerschap hoort.
En dan is de uitslag van de gesprekken en plannen niet wat je 25 jaar geleden voor ogen had maar wel wat je moet doen.
Want jij bent de ondernemer, je weet alles, je kunt alles en er wordt absurd veel van je verwacht. En dan denk je terug aan die dag dat je ondernemer werd, het formulier nog op de post ging naar de Kamer van koophandel en je ervoor koos je eigen tijd in te delen, je eigen vrijheid te hebben, alles zelf te mogen en hopelijk kunnen bepalen.
Die dag dat de wereld aan je voeten lag en je dwars door alle bergen heen kon kijken.
Die dag, die was.
Nu sta je voor een nieuwe berg, de blaren al op je poten, je benen leeg, je energie op en je moet nog een hele berg.
Nú moet je je onderscheiden van de rest.
Nú moet je je wonden likken en doorgaan, keuzes maken die je niet wil maar wel moet want aan de andere kant van de berg…
Dat is ondernemen. Ook in een corona-crisis.
Want alleen jij weet dat jij ook niet weet wat er aan de andere kant van de berg is.
Reacties
Een reactie posten