Mijn Opa kon vertellen zeg

Goed,het is alweer herfst.
2081, wat gaat het snel.
Ik weet nog dat hij begon, het was iets van 1 januari en ik geloof dat het in die tijd winter was.

het was naar ik mij herinner 25 graden en ik weet nog goed dat we vuurwerk hadden afgestoken vanaf de boot.
en weet je, vroeger, was het koud in de winter, mijn opa vertelde er alijd mooie verhalen over, dan had hij het over sneeuw.
Ja, dat hadden we toen ook in Nederland. Er waren zelfs dagen dat je zonder jas niet naar buiten kon, dan was het kouder dan in de vriezer.

En weet je, soms, soms waren er dagen dat je over het water kon lopen, dan was het zo koud dat het water bevroor. En dan gingen de mensen met een soort aangepaste skeelers, ze haalden de wielen eraf en vervingen deze door een soort mes, schaatsen, zo noemden ze dat, over het ijs geworden water. kun je het je voorstellen, ga maar eens een uurtje in de vriezer zitten.
Ja, mijn opa kon verhalen vertellen zeg.

Als hij dan begon over een witte kerst, je kan je het niet voorstellen, ik zie het in je ogen, maar zoals hij dat vertelde, moest je wel.
Ik heb het laatst nog eens opgezocht, zag ik foto's van mensen met telefoons zo groot als een kinderhand, met het logo van een appel op de achterkant, dat was toen hip of zo.
Je lacht je ziek, voor die tijd trouwens best cool, verhaalde mijn opa.
Je had een kabel nodig om de batterij op te laden en er waren zelfs een een soort computers waarvan de onderdelen met kabels aan elkaar zaten, en als je dan teks wilde vastleggen, moest je op een soort kleine plaat met knopjes, alle letters zelf na elkaar intikken.
Kun je het je voorstellen.
dat was in de tijd van de Gloeilamp! onthoud dat woord.
dat was een lamp waarin een soort wolfraam draad verwerkt zat en door daar een electrische stroom op te zetten welke getransporteerd werd door een electrische spanning, ontstond er een vlam in een glazen bolletje en dat gaf dan licht.
En serieus, volgens mijn Opa, was dat nog best veel licht. Hoewel ook de lampen in die tijd soms zo groot waren als een kindervuist.

Sterker nog, mijn vader werkte in theaters, dat waren een soort films die live opgevoerd werden op een toneel en daar hadden ze dan veel licht nodig, dan had je lampen zo groot als je hoofd van soms wel 1000Watt per stuk!! daar zat dan een inert gas in en een halogeen.
En door die vlam in dat bolletje werden die lampen natuurlijk bloedheet, wat mij wel handig leek in de winters van die tijd, maar waar je dan je vingers aan kon branden.
Je kunt je voorstellen, dat dat soms tot hele gevaarlijke situaties kon leiden.

Stel je voor, daar waar wij met een microled een straat verlichten, daar hadden ze vroeger dikke palen met een glazen kap erop nodig om datzelfde te bereiken.

Man, als ik er al aan denk. we hebben het dan over het begin van de eeuw.
toen bestond er zoiets als cultuur, live muziek, theater, waar je dus ook echt lijfelijk naartoe ging. Daar moest je dan bijvoorbeeld een kaartje voor kopen en dat werd dan door de staat ondersteund met een soms incidentele, soms structurele financiele bijdrage in de kosten om het culturele erfgoed te behouden.
Kun je het voorstellen, je ging dus naar zo'n theater, en zo waren er ook musea die niet digitaal waren en andere zogenaamde culturele instellingen, daar moest je betalen om naar binnen te mogen, ze hadden toen nog echt tastbaar geld in de vorm van munten en waardepapieren, en omdat dat eigenlijk de kosten niet dekte, legde de regering kort gezegd de rest bij.
Dat noemden ze dan subsidies en dat betaalden ze uit onze belastingcenten.
Ik geloof dat zo ommenabij 2010/2011, ons land een regering had die daar direct korte metten mee heeft gemaakt. 

Stel je voor, voor die tijd werd er zelfs nog wel eens van je verwacht dat je iets voor iemand anders deed. Belangeloos !! 

Stel je voor !!
Ja, serieus, mijn Opa kon vertellen zeg









- Posted using BlogPress from my iPad

Location:Vordensebrug,Zwolle,Nederland